Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şükrü Bey!
Can-ı gönülden kutlarım mükemmel
tam puan muhabbetşe
buda benimki
Çanakkale
Yeni baştan yazsam kalemi alıp elime
Birkaç mısra, birkaç kıta, birkaç kelime,
Tüm kelimeleri dolasam da dilime,
Ben seni anlatamam, seni ben Çanakkale.
Üzerinden geçti gitti koskoca bir asır,
Makberlerinde gizli, gizli makberlerde sır,
Seni anlatan tarih sığ, göz kör, kulak sağır
Ben seni anlatamam, seni ben Çanakkale.
Elbet solar açan güller, sen solmayacaksın,
Susmadıkça mabed-i gönlüm'deki ezanlar,
Sen Çanakkale sen elin olmayacaksın,
Daha nice nice destanlar yazacağım yalnız kalmayacaksın.
Bilal ÖZCAN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta