Çanakkale, Gelibolu... Binbir şehitlik.
Şehitlikler kan kırmızı, açmış gelincik...
Oraları bir de, bu mevsimde görmeli,
Yollara dökülmüş akıyor insan seli...
Görmeliydiniz, kaynıyordu Gelibolu,
Gözlerim hala o güzelliklerle dolu...
Genç-ihtiyar, yetişkin-bebek, kadın-erkek,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




NE ZAMAN CANAKKALE SIIRLERI YA DA HIKAYELERI OKUSAM ICIM BURKULUR
Allah; vermeyeceği şeyi istetmez.
Israrla istemek lâzım. Aç bir dilencinin ekmek istemesi gibi. Almayınca o kapıdan ayrılmamak üzere istemek.
Günde beş vakit istediğimiz şeydir o şehitlik.
Çünkü yüze çıkacak bir amelimiz yok. Riyasız hayır hasenatımız yok. Gösterişsiz ibadetimiz yok.
Yapışmışız kapının tokmağına ısrarla istiyoruz.
Son nefeste 'Şehitlik' diyoruz Ya Rabbi.
Allah, sizden razı olsun. Hazreti Hamza (RA) ya komşu eylesin, sevgili adaşım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta