Çanakkale Şiiri - Erdem Gümüş 2

ÇANAKKALE

Bin dokuz yüz on beş,mart onsekizi,
Miralay Komutan , Arslan Mustafam.
Böyle savunmanın, yoktur ikizi,
Kemal'im Kemal'im,Arslan Mustafam.

İtilaf güçleri,işgal güderler,
Çattın kaşlarını,bitti kederler.
Dedin "geldikleri gibi giderler"
Kemal'im Kemal'im Arslan Mustafam

Çakmak çakmak çaktı ,mavi gözlerin,
Yıldırdı düşmanı ,cesur yüzlerin,
Ölüme emirdi, "hücum" sözlerin,
Kemal'im Kemal'im Arslan Mustafam.

Sardı yedi düvel, dört bir cephede,
Arıburnu,Seddülbahir,siperde,
Püskürttün düşmanı,Alçıtepede,
Kemal'im Kemal'im Arslan Mustafam

Kağnıların mevzi mevzi dolandı,
Saros'un Körfezi kızıl bulandı.
Gelibolu on ay, kanla sulandı.
Kemal'im Kemal'im Arslan Mustafam.

Alay elli yedi,komuta sende,
Gövde bacak koptu,kol durmaz yende.
Anafarta yanar,Conk bayır kanda
Kemal'im Kemal'im Arslan Mustafam.

Ölmek var dönmek yok,emri seferin,
İki yüz elli bin,şehit neferin,
Düşman takdir etti,şanlı zaferin,
Kemal'im Kemal'im Arslan Mustafam

Bu son hücum dedin,elinde arda,
Kısıldı kefere, köşede darda,
Şehadet şerbeti,içildi orda,
Kemal'im Kemal'im Arslan Mustafam.

Nusratlar döşedi, suya mayını
Ocean gemisi aldı payını,
Seyitler vermedi, deniz kıyını
Kemal'im Kemal'im Arslan Mustafam

Sen şanlı Gazi'ydin, askerin şehit,
Bu haklı zafere, tüm cihan şahit.
Seni dâhi yapmış, yaratan Vahit
Kemal'im Kemal'im Arslan Mustafam.

Düşman yenilmişti,şehitler yığın,
En kanlı savaştı,o devrin çağın.
Yağın ey yağmurlar,zafere yağın,
Kemal'im Kemal'im Arslan Mustafam.

Sen ölmedin atam,ölmedin Hayır,
Atatürkler ölmez, kabrinde uyur.
Figani'den sana, Fatiha buyur,
Kemal'im Kemal'im Arslan Mustafam

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)