Çanakkale Şiiri - Serhat Bağcivan

Toprak ve kan hiç bu kadar sarılmamıştı birbirine hüzünle.
Ve toprak hiç bu kadar pak değildir o güne kadar.
Zira şehit kanıyla yıkanmaktadır durmaksızın.
Kara, kızıl, sarı, renk değildir mananın yükü o gün.
Çünkü iman renkte değil yürekte belli olur.
Kopan el, kol, bacak eheminyetsizdir bu uğurda.
Geride kalanlarsa Allah’a emanettir vatansa Mehmedime
Ölüm, bedenlerine ağır gelen, o koca yüreklere.
Bir muştu getirmektedir çok uzaklardan bir an sonrası için.
Gelen muştu şehadettir rahmeti rahmanın katından.
Canlar düşer toprağa bir bir yağmur damlaları gibi. Yeşertecekleri şey bir milletin bağımsızlık ruhudur ebediyyen.
Beşer üstü bir gayret ve ilahi bir takdir ile.
İman ve kanla yazılan destanın ardından
Çan düşer minare kalır, haç düşer hilal ayaktadır,
Tökezlese de millet yeniden ayaktadır
Değil beşer Dağ taş bile cümle cihana
Çanakkale geçilmez diye haykırmaktadır.