Bozkırın ellerinden öpen çocukluğumla,
Kapısına geldiğim şehir.
Sallanırken tüm benliğim tekerlek üstü yolculuklarda
Ve kayarken başım, aşkı yazarken camların buğusuna.
İlk ayrılığım, ilk kederim ilk uzun yolum hayatımda.
İlk kavuşmam belki de ilk yaramsın bahtımda.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
eşekkür ederim güzel paylaşımlarınızı
bizlere sundugun için
mükemmelin üzerinde anlatımlı
yürekden kopan bir parça okudum
ister istemez okuyucusuna
birşeyler arzulatıyor
kutlarım şair yüreğini
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta