Suçlu olmayı göze alabilirsinde sen onları kayıp
Etmemek için her şeyi zamana bırakırsın belki
Zamanla içlerinde bir ışık doğar diye düşünürsün
Hep dua edersin kimsenin uyanmadığı seni her
Gün kahretse bile buna dayanmalıyım dersin
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Değerli üstadım kaleminizden satırlara yine güzellikler dökülmüş. Kaleminize yüreğinize sağlık. Selamlar
Temel sorunumuz " bosvermislik "
Bakıp görmemek
Duyup isitmemek
Yeri geldi lafı söylememek....kadere yanlış şekilde teslimiyet...
Ufak çıkar hesapları , uyuyanlarada dokunur elbet...
Esenlikler üstad
Yanılmıyorsam... Mahatma Gandhi'ye aittir söz..:
"Uyuyanı uyandırmak kolaydır. Uyuyormuş numarası yapanı uyandırmaktır, zor olan!"
Yani.. Bile bile lades!
İnsanoğlunun zafiyeti..
"Çıkarcı/faydacı/açgözlü" olmasıdır...
Bildiği halde yanlışta ısrar etmesi, o yanlıştan beslenmesindendir!
Tebrikler "düşünceli" şiire Ozanım...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta