Sevinin!
Can, öldü...
Önce sahte sevdalardan yorulmuş kalbi durdu...
Dayanamadı sevgisizliğe, yitirmeye, yanılgıya...
Belki de en büyük yanılgısıydı bu sevda, ölümünü hazırlayan gün be gün...
Solmaya başladı gülen gözleri.. o pırıltı yavaş yavaş yok oldu...
Artık sevgi dolu, ışıl ışıl bakmayacaktı...
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta