Sevinin!
Can, öldü...
Önce sahte sevdalardan yorulmuş kalbi durdu...
Dayanamadı sevgisizliğe, yitirmeye, yanılgıya...
Belki de en büyük yanılgısıydı bu sevda, ölümünü hazırlayan gün be gün...
Solmaya başladı gülen gözleri.. o pırıltı yavaş yavaş yok oldu...
Artık sevgi dolu, ışıl ışıl bakmayacaktı...
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta