Can Havliyle Şiiri - Seyfi Karaca

Sapı kırılmış kör bıçak sızısı gibi
Bir teker dönecek
Günün sonunda durgun bir patika
Ve otların arasında çınlayıp duran ıssızlık
Ahırın ihtiyar çitlerinden sessizce çıkıp giderken kış
Eski bir pulluğun ardından künyesini yitirmiş tarlalara toprağın mektubunu bırakacak
Duvara tükenmiş ömrünü yaslamış dingil ve dizgin, bulutların yırtılmış mintanından yağan yağmurla
Terkedişini ağıtlı bir yola koyacak
Ağız tadında acıdan başka hiç bir meskeni muhiti olmayan
Devri tükenmiş değirmenler gibi ve mutluluk adına boğazından hiç bir şey geçmeyen
Normal şartlarda kara kalem çalışmalı bu sisli ve soğuk karikatürdeki akıbetin
İbrete alem olsunlardan her yaşı geleni öteki dünyanın yolcusuydu
Normal şartlarda,
Normal şartlarda çivisi düşmüş paslı nala hem kıymık yontup hem de tokmaklı mıh çakarken
Nalbant..
Örtü açılacak
Tören saçılacak
Kapı öteki tarafa itilecek, ev başka sokağa sapacak saat ilerleyecek, dünya sahnesinde bir toz bir duman
Kabını kacağını
Camını cıncığını..
Bozulanını çöpe atan ses bandından farksız gördüğü göreceği işlevin tersine dönecek kilidin altındaki siyah muamma
Sönmüş tütünden bir nefeslik duman umar gibi zor işe koşulan mutsuzluklardan fikri dolaşık
Kafası karışık
Vasiyeti vaadi thaf ve şapşal
Yaşadığının tümü detaylarda boğulan çöplüğe makinalaşmış betondan bir hayatın ortasında insanmış gibi dolaşan
Kendi ayak bağına sımsıkı kördüğümün
demeye bin şahit isteyen ceberut hükmüne
Tek sıra dizilmiş taşlar ve garsonlar durmadan boş bardaklara havlu silip sürtüştürüyormuş gibiyi gösteren
Ki bu kıvrımlı kovuk, gerekçesi ve açıklaması olmayanı harcayıp tüketmeye mahkum çerden çöpten hasıl
Sanki bilerek sokaklarda kaybolmaya devamı gelmeyen kopukluklarla
Diğer ötekinin zihnine istediğini koyan söken veya karıştırıp kurcalayan can havliylesine iflas çökmüş
Filmin sonu gelmiş
Varına yoğuna haciz konmuş
Boş ve soğuk bir dükkan gibisine
Geçiyordum şöyle bir uğrayım dedimcisine
Sallantılı tabelada kapalıyız yazan
Can havliyle künyesiz harabe

Nisan / 25