Ona ben “Can Eriği” derdim; kızardı…
Hâlbuki “can eriği” gibiydi o…
Hayatın hep yangınlarını görmüş; yokuşlarında yorulmuş, yanmış, tutuşmuş, yanardağ lavlarına döndürmüştü benliğini… İşte, bu yangındı onu yeşilden sarıya; sarıdan kıpkızıl kırmızıya dönüştüren. İşte, bu yangındı onu ekşiden kekremsiye; kekremsiden bal şirinliğine döndüren…
Kaybolup giderdi bazen. Bilinmezdi nerelere gittiği. Dünyayı alt üst etseniz izine rastlayamazdınız onun…
Giderdi… Bilinmezliklere, bulunmazlıklara giderdi… Yüreği hep uzakları çağırırdı zaten. Bulunduğunda da yok gibiydi…
Giderdi… Mesafelerin uzanamayacağı mekânlara giderdi… Garip bir yolcuydu ve farkındaydı garipliğinin…
Tamamını Oku
Üstat;'Ona ben “Can Eriği” derdim; kızardı… ' Hani ebru sanatın o eşsiz desenleri var ya üsten bakarsın bir gurup göçmen kuşu yandan bakarsın lale bahçesine düşmüşsünüz gibi,bir renk cümbüşü ki sormayın gitsin………….
Bir bakıyoruz ki Can erik tıpkı ateşe koşan pervane gibi .Ateşte yanarda ses etmez.Ateşin o kızıllığına bir can değil bin can feda,ona yanmak mı denir ?Ona şeb ü arus denir.
Öte yanda Can Erik,ister ayak basılmayan topraklara ister kalabalıkların hengamesinde yok olmaya ,nereye giderse gitsin O KENDİSİNİ ALIP GÖTÜRÜYOR , KENDİNDEN DE KAÇIŞ YOK Kİ.
( Dediğiniz gibi 'gibi 'si fazla ta kendisi.) Nesir'iniz bende bu duyguyu uyandırdı.Kaleminizin mürekkebi,yüreğinizin ilham artsın eksilmesin.O kocaman yüreğinizi canı gönülden kutluyorum.
Kaleminize sağlık.Ramazanınız mübarek olsun
'Can eriği' sevgisiyle kalemin daim ola can kardeş.Harikasın.
Işık huzmesi olup sızardı
Sevgi kitabını okur yazardı
O'na Can Eriği derdim; kızardı
Bir 'can'dı cana caniçre candı O
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta