dizginlendi herşey.! düşler, gülüşler, sevişler, sevişmeler.! azad edildi keder.! bembeyaz sayfalarına ömrün kara kalem çaldılar.! hasretinden ölmekmiş kader.....!
kabrinde kedere boğuldu 'yâr kokusunun olmadığı yer, zindandan farksızdır' diyen Molla Camî, 'akıl fenerdir aşk güneş, güneş doğunca fenere gerek yoktur' diyen Mevlana'nın ruhu ızdıraplara boğuldu.....!
işte yirmibirinci asrın, yani çağımın göbeğinde yaşanan mükemmel sevdaların durumu bu... fikrime yüklendin, aklım ziyan oldu... gözlerin gözlerime değdi, yaşantım harab oldu.! dizginlendim ey yâr.....!
düşlerime uğradın; ağladın, ağladım.! gözyaşlarımız bu kurak mevsimi sularken, gülşen-i hüsnüne ram olduğum yâr, unuttum benim diyarım neresidir.....!
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta