Ey ismine tüm sesleri sükut ettiğim, yorgun bir savaşçı gibiyim
Kan revanım, dizlerim aşkla nara içinde
Avuçlarımda ektiğim çiçekler, her lahzada kışa düşmekte
Özüne güneşler sakladığım gülüşler ayaz tutmuş, vuslatı tuzla buz etmekte
Ben kendinden bi-haber, boşlukları tende çare bilmekte
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




kalemi kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta