Camlarda Kalanlardan Şiiri - Seyfi Karaca

Saatcinin camında şehrin dünden kalma bir resmi
Diz boyu kar ve sokaklar ıssız
Simsiyah bir otomobilin şansına düşmüş
Camekanlık resmolmaların anılarda kalanlısı
Çekmiş freni
Oduncu kömürcü dükkanının önünde otuzluk
Ya da kırklardan kalma sanırım
Sokak başından küçük bir dere
Ayaklarına dolaşmış gibi postahanenin
Meydan çeşmesine saygıyla selam ederek akıp gittiği
Çocuklar,
Keçe sakağolu, dantel şapkalı çocuklar
Köpekleriyle nasıl bir koşu, nasıl tam keyif
Yukarı pencerede kar yağışıyla dalgın cadddelere bakan
Saçları ortadan ikiye ayrılmış
Yerleşik düzen hayatı kadınlar
Sonra bir adam arasokaklara dönen büküşlerden birini
Çok gidip gelmelerin emin adımlarıyla dönerken
Tek cam gözlüklü
Silindir şapkalı, kalın kumaşlı
Boynunu iyce büzmüş pardüsenin içinde başka biradam
Mozart monşer kahvelerinin kapı girişinde
Omzundaki karı kara eldivenleriyle çırpınan
Bakıyorum da şöyle
Ne kovalaşan çocuklar
Ne kovalayan köpek
Caddelere bakan meraklı kadın gözleri
Hiç...hiçbiri...yoklara karışık
Otuzluk otomobil de..monşer Mozart da...
Oduncu dükkanını şimdi joker makinalar pokerci
Kendi kendisiyle oynayanların kumarcısına kapılanmış
Dere hala akıyor ama
Çeşme....yalnızca meydan süsü aksesuar
Eczanenin duvarında bir yazı kalmış
Melek diye
İnsanlarsa
İyiden iyiye
İflahsıza şifayı kapmış

Seyfi Karaca.........Kasım / 10