Çalıntı Şiiri - İpek Kalkan

ir sevginin hayal kırıklarını çaldım ben,
Şekillendirmek kendime yontmak adına bu sevgiyi,
Önce kırıkları düzeltmekle başladım işe,
Yavaş ama keyifli bir başlamaydı bu değişim nöbetleri,
Gözlerimi alıştırdım o darmadağın hayallere,
Ellerim dokunmaya korktu daha çok kırar diye ,
Usulca avuçlarımın arasına aldım tüm kırıkları....
~~~~
Ellerim o kırıklarla kan revan içinde kalıverdi,
Ne çok parçalara ayrılmadır bu?
Nasılda ufak ufak parçalar haline getirilmiş bir sevgiden geriye kalan kırıntıları onarmaya çalışıyormuşum ben,
Olsun ben razıydım bunların bir araya getirip yepyeni bir eser çıkarmaya,
Tarifi imkansız bir heyecandı bu hırsızlık yada arsızlık....
~~~~
Çalıntı bir sevginin gölgesinde ışık hüzmesi oldum ben,
Beklemeye meyilli , sabrına şükürlü bir ışıktan ibaret,
Gözlerin bakmaya aciz kaldığı basıp geçtiği bir sevginin gölgesini çaldım ben,
Onu gölge olmaktan çıkarıp canlandırmak için çabalamaya niyetliyim artık...
~~~~~
Çalıntı bir sevginin mutsuzluğunu alıp mutluluk vermeye meyl ettim ben,
Hüzün baz çocukluktan çıkıp sevginin en yoğun dakikalarına devretmesini beklemeye bıraktım kendimi,
Günlerce haftalarca aylarca yıllarca sürecek olsa da ömrümü nöbete teslim ettim ben....