Kalın ve çelik kadar sert geceleri
Kar fırtınaları tarardı saçlarını ağaçların
Kurt ulumalarıyla bölünürdü uykularımız
Sessizce kapanırdı gecenin kapıları
Rüzgar dudağında bir ıslıkla koşardı güne
İliklerine kadar üşütürdü havayı
Uykusuz insan,aç çocuk
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
