çal kemancı
bu dünya kimsesizler gömütlüğü, kocaman bir zindan
dışarıda aç puştlar-kara başlar, içeride kim kimi taşlar?
güneşi yutan deniz-gökyüzü nur-mor ufukta dans başlar
şafakta öten göçmen kuşlar, yitik zamanda bulutları taşlar
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Son Arzusu: Rodrigo'nun gitar konçertosu...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta