Cahit Can Şiirleri - Şair Cahit Can

MUSALLADA SOR BENİ

Felek pusu kurmuş örer ağını,
Adım adım takip eder şer beni.
Murat alıp bir dem olsun gülmedim,
Fazla sürmez, bu dert bir gün yer beni.

BİZE TÜRK DERLER

Vatan denen güzel yârımız var
Aşkından muzdarip bîmarımız var.

Kem niyeti iflah olmaz düşmanın,

BELLİ DEĞİL

Hükmü devran olan tek mevsim hazan,
Bahar belli değil, kış belli değil.
Bozuldu sonunda ağız tatları,
Zehir belli değil, aş belli değil.

Ağlamaktan gözlerime,
Perde indi, sen nerdesin?
Güneş battı, akşam oldu,
Yağmur dindi, sen nerdesin?

Hasret boynumuzu eğer

ANNEM
Şu hayatı sensiz düşünüyorum,
Hiçbir şeyin tadı olmuyor anne!
Düşlerimi bile süsleyen sensin,
Başkası kapımı çalmıyor anne!

NE YAZAR

Mayanda yok ise zerre insanlık
Karun gibi zengin olsan ne yazar.
Bir kalbi kırdıktan sonra dilini
Tutup dilim dilim dilsen ne yazar.

Güneş süzülüyor yine ufuktan
Akşamın kapısını çalıyor zaman.
Zamanla birlikte tükenen biziz,
Ömür mum misali eriyor, sessiz.
Belki son uykumdur bu köhne handa
Başımı yastığa koyduğum anda;

Küçük, ama çok şirinsin Olur’um
Ayıramaz seni benden ol-Urum
İste canım çekinmeden vereyim,
Seve seve yolan kurban olurum.
KIR ÇİÇEĞİ/1998

Gözyaşların dinmeyedursun,
Sen gönül gözüyle gülen birisin.
Kendi derdin değil seni eriten,
El için saçını yolan birisin.

Sevgin umman gibi, asla kurumaz

Gözün aç da gör; ey, mahlûk-u asil
Şirk koşma Allah’a, onu Rabbin bil
Varlığına başka şahit gerekmez,
Eseri kâinat en sağlam delil.
KIR ÇİÇEĞİ/1998