Sarmalanmış bir papirüs yaprağında,
Yazılarımın gülüşmeleri.
Ey bu yaraların çaresinde arandığım
Ve bu zamanların, kirletilmemiş hayaller.
İnce, çok ince bir denizyıldızı gece.
Niye hep beklentilerinde?
Ne bu şiirler çıkar enginlerinden,
Ne akşam vakitlerine kilitlenmiş, kırlangıç sürüleri.
İşte akıyor yeniden, yengecin kıskacında hayat.
Ne ne akrep durduruyor, ne
Ne yelkovan sarıyor,
Kırık dökük zaman sarkacını.
Yeniden tik! ; ve yine tak!
Kayıt Tarihi : 28.5.2001 16:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!