Çağdaş Öztürk Şiirleri - Şair Çağdaş Öztürk

Atın ölümü arpadan olsun!
Olsun!
Sen insansın; ne diyorsun?
Bari ekmeğini ye mübarek insan
Hiç olmazsa karnın dolsun,
Gözün doysun!

[Sevgili eşim cennete uçup gitmişse benden önce,
Onun adına eminim, öyle de olacaktır o ölünce
Ben de şöyle bir şiir yazacağım günü gelince]:

Bugün yeni bir 14 Şubat
Fakat

At bakıcısı, yani seyis
Gün gelir olur reis
Millet omuzlarına alırsa.
Attan düşmüşe döner
Kendi bindi sanırsa,
Millet darda kalırsa.

Yanlış noksan din bildirmek
Durup dururken saldırmak
Yok yere insan öldürmek
Haramların haramıdır.

Allah’ım bes, baki heves

Kızım,
Kesildi hızım.
Cemaziyülevvelle başlayan cümleleri annenin
Aklını karıştırmasın sakın senin:
Aşk her tür kelimeyle anlatılabilir bilesin.
Ayaklarım hep erkenden giriyorlar kışa

Alın dostlar işte formül
Ahir zaman bu dönemde
Hak aşkıyla yanan gönül
Bil ki yanmaz cehennemde.

Mevlana’yım; sevdiğimdir beni size sevdiren
Sevdiğim Muhammed Habibullah’tır;
Zaman ve mekândan münezzehtir ama
Yine de kalplere sığan yüce Allah’tır.
İş Ona Kul olmaktır,
Sevdiğine yoldaş, kardeş olmaktır

Dün
İstinye sırtlarında
Müslümanlar (?)
Yine
İslamiyeti vurdular!

Sen aşkımın “A” harfisin:
Arnavut kaldırımısın, her bir taşı farklı diğerinden,
Ateşsin, kokular çıkartan yaktığının ta ciğerinden.

Sen aşkımın “Ş” harfisin:
Şekersin kayadan sert, kırabilirsin adamın dişini,

(Son zamanlarda şiirler yazıyorum başkalarını güldüren
Kendim gülmeden.
Bugün, bir şiirim olsun istedim düşündüren
Aşağıdakileri yazıverdim düşünmeden)

Su şebekesinde oluşmuş teknik bir arıza