Ben bir papatyayım,
Yaprağı beyaz, göbeği sarı
Mutlu etmek için insanları
Hani şu koparılan yaprakları.
Aslında ne kötü değil mi,
Sormaları gereken yere değil de
İlim arayanlar hariç kimse uzaklara gitmesin!
(Pek çok şey gibi)
Yanınızda ve yakınınızdadır rızkınız;
Nereye giderseniz gidiniz
Dikkatlice bakınız:
Yalın hali:
El işte,göz oynaşta
Porsche kullanıyor bu yaşta,
Hak etmiyorsa eğer
Murat onu geçer
Sen ki
Aslı ile Aslı, Kerem’le Kerem;
Verem ettin beni verem!
Bu ne iki yüzlülük muhterem?
(Değilse, çattık iki cinsliye
Veyahut bir zır deliye!)
Önce kim olduğunu bulmalısın!
Yaşam öyle bir süreçtir ki yeter her şeyi açıklamaya akla gelen ve gelmeyen,
Yaşadıklarımız dün de yaşanmıştır; tarih tekerrürden ibaret; var mı bilmeyen?
Aslında yok hiç bilinmeyen; onlar sadece henüz bulunmayanlar sıra bekleyen
Belki dün hiç geçmedi; yarın belki de gelmeyecek bir andır bugüne gün ekleyen.
Vay uyanık alçak çakal!
Kıpırdama yerinde kal!
Koyunumu, kuzumu çal
Sonra anlat bana masal!
Yok çok açmış yavruları
Pahalı bir kristal bardak gibi kırıldı kalbim elinden yere düşünce!
Tuz buz anlayacağın; yapıştır yapıştır bitmez, bin gecelik işkence.
Soru üstüne soru geliyor aklıma da hiç cevap gelmiyor nedense
Kalbimin ne işi vardı elinde? Neden düştü? Söylemiyor hiç kimse.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!