kendi gök kubbemden indim
kendi yeryüzüme
yalanlar getirdim, avuç dolusu yalanlar
bir sana geldim ben
bir de dertlerine aşıkların
türkü söylemek için
türküleri erimiş insanlar tanıdım
solmuş nakaratlar gördüm bir de
aşka susamışları kandırdı güzeller
ve dünya da onları kandırdı
çağ parayı indirdi yeryüzüne
ama mutlulugu kaldırdı
yeni türküler söylemeli insan
yeniden aşık olmalı mesela
'to be or not to be' yanlış ikilem
yaşayabilmek asıl mesele!
Kayıt Tarihi : 19.3.2001 23:06:00





- Anne
- Araba
- Sevinç
- Güzellik
- İslam
- İhanet
- İstanbul
- Allah
- Tarih
- Umut
- Hüzün
- Tanrı
- Ayrılık
- Evlilik
- Eğitim
- Gece
- Barış
- Çanakkale
- Bayram
- Aile
- Hayat
- Mutluluk
- Köpek
- Kin
- Kedi
- Özgürlük
- Müzik
- Türkiye
- Yağmur
- Savaş
- Peygamber
- Politika
- Şehir
- Dolunay
- Doğa
- Dost
- Para
- Günaydın
- Aşk
- Atatürk
- Sevgi
- Ölüm
- Okul
- Deniz
- Kadın
- Çocuk
- Çevre
- Çiçek
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!