Bulut olup gözlerimden döktüm
Güneş olup yüreğimde yaktım
Toprak olup yudum yudum içtim
Yağmur olup yanağınndan öptüm
Hasretini yüreğimde sakladım
İnsan kalbi sadece hisseder
Karşılıksız hiçbir şey beklemeden
Ne kar düşünür ne zarar
Mutluluk üzüntü onu yorar
Sakın bu kalbi incitme yar
Geliyorum koşar adım
Yüreğinle uçur gülüm
Köşe bucak seni gördüm
Yüreğinle sarıl gülüm
Gülüm gülüm güzel gülüm
Bahçeme bir güvercin kondu
Rüzgarını yüzüme savurdu
Yüreğimde fırtına koptu
Fırtına azdı azacak
Güvercin uçtu uçacak
Yine bulutlandı dağlar
Bitmiyor hasretli yollar
Bak ağlıyor kurtlar kuşlar
Gönüller çiçeği soldu
Karanlık çöktü gözlere
Bir derin azap şu an ektiğim
Kocaman bir hasretin verdiği zorluk yaşamak
Hele de sensiz nefessiz kalmak
Çok acımasız
Sanki birazdan ölecekmişim gibi
Dayanılmaz bir azap bu benimkisi
Bugün senin
Bugün benim
Bugün bizim günümüz
Tarihiyle anlamıyla içeriğiyle
Çok Özel bir gün
Acıyorum
Sensiz yaşadığım zaman dilimine
Zamanıda vermediğim soldurduğum
Gülüme çiçeklerime tomurcuğuma
Acıyorum
Çiçeğim narin ellerde
Gözlerim kaldı gözlerde
Aklım gitti seninle
Sen kim bilir nerede
Ateşlerde kaldım yine
Anlatmadı ki bilsin
Neler vermezdi
Ellerinden tutup
Oracıkta boynuna sarılıp
Bulutlara uçmayı
Suskun ürkek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!