Sen ve ben
Ne kadar uzak
Yakınlaşsak
Biz olsak
Dağıtsak kara bulutları
Güneşi yakalasak
Uzun süre oldu
Sesini duymayalı
Öğle özledim ki
Kadife sesini
Ilık nefesini
Canım
Kör kuyudan gelen ses duyuldu
Uzanan eller sevgiyle tutuldu
Tıkanan yürek nefesine kavuştu
Aranan kan yerini buldu
Hasta yoğun bakımdan çıktı
Bir rüzgar esti aşağıdan yukarıya ılık ılık
Gözlerime ışık ciğerlerime oksijen doldu
Nefesim açıldı umutsuz bakan gözlerime umut doldu
Ne güzel estin sen bu hüzünlü mevsimde
Göz bebeklerim umuda ışığa yöneldi
Bakma öyle tebessüm ettiğime
Yürürken konuştuğuma, gülmelerime
Hüzünlenip yumruğumu sıktığıma
Mimiklerimle karakterler yaptığıma
Bil ki o zaman;
Kelebekler arasında
Bir kelebek var ki
Yüreği yüreğimde saklı
Soluğum soluğuna bağlı
Koyulmuş anlamsız bir mesafe
Masalımsı güzelliğin
Bir tablo gibi
Gözbebeklerimde saklı
Yokluğun yorgunluğum
Varlığın yaşama sebebim
Cezalısın yüreğim
Yıllardır hasreti yaşattın
Güzel gözlümün
O doyumsuz
Güzel gözlerine
Tutsak ettin beni
Görüşmeyeceğim artık seninle
Paylaşmayacağım yüreğimi
Şiir tadında sevmelerimi
Niye yalan söyleyeyim
Daha şimdiden özledim seni
Görülmeyecek yerde
Olmayacak zamanda
Serap görüyorum
Hayalin götürüyor uzaklara
Dalıyorum derinlere
Alabildiğine özgürce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!