Sen Sahra Çölü’nde akan
Buz gibi pınar gördün mü
Patlayan yanardağın
Alev alev lavları arasında kaldın mı hiç
Kana kana yudunm yudum
Yüreğim hükmetti adımlarım hızlandı
Gözlerinden öptüm dudakların yalvardı
Hayalini sevmekten inan gücüm kalmadı
Gönül pencerem açık gözlerim yolda kaldı
Dilime adın yazılı gözlerime gözlerin
Seni nakış nakış beynime işledim bir tanem
Gözlerimde nur oldun pırıl pırıl rengareg
Kalbimde sevgi oldun özlem oldun
Hasret oldun can oldun
Ben sen oldum bir tanem ben sen oldum
Yüreğim her şeyinden
Çok şey ister
Sınırsız korkusuz özgürce
O güzel gözlere özgürce bakmak
Ben ise azla yetiniyorum
Haydi git tut ellerinden
Sonsuza dek yürü
Yürürken sevmenin tadına var
Soluduğu havaya ortak ol
Sevdiğinle yürumenin hazzını yaşa
Yine aylardan Kasım yüreğimde sancı
Düşüyor yapraklar dalından birer birer
Umutsuzca sonu görülmeyen meçhule
Yaşama dayalı ne kaldı ki bu şehirde
Koca bir ömür bu unut unutabilirsen
Eylülde gözlerinle
Kasımda yüreğinle
Ömür boyu hasretinle
Soluk soluğa sevdim seni
Işık oldun gözlerime
Şafak vaktinin
Kızıl ışığında
Bugün seni göreceğim tuttu
Umut ettim sana odaklandım
Öğlen vaktinin kızgın ışığında
Seni gördüm
Kopardım dilimi
Isırdım dudağımı
Kafamı duvarlara vurdum
Kaldırımları tekmeledim
Rüya olmadığına inanmam için
O sen miydin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!