Buzdağları Şiiri - Gökçe Murat

Üzüldüğünde bir tebessüm dudaklarına
İstediğinde hazineler ayaklarının altına
Üşüdüğünde sımsıcak bir ateş kalbine
Ve özlediğinde
Küçücük bir adım bıraktım önüne

Hiç göremedin buzdağlarının altını
Hep ilgilendin su üstündekiyle
Oysa ki her zaman
Buzdağlarının altı oldu
Umut tekneni batıran
Anlamadın yine de

Nedir bu telaşın
Niçin kaçıyor gözlerin gözlerimden
Seni tanıyorum
Yine su alıyor umut teknen
Giderken pupa yelken

Kendinden bile kaçarken
Nereden çıktım birden
Ama gözlerim duyuyor çığlıklarını
İçim biliyor haykırışlarını
Seni tanıyorum
Yanında olmaya çalışarak üzüyorum
Ve gideceğim yine
Erkeklik var ya serde
Yine de özlediğinde
Küçücük bir adım bıraktım önüne

Biliyorum
O küçücük adımı asla atmayacaksın
Ama ömrün boyunca
Atacakmış gibi yaşayacaksın
Ve bir gün
Nefretinle erimiş buzlarımla
Bir damla su olacağım okyanusunda
Ağlayacaksın...