Büyülü Sessizliğim Şiiri - Ezgi Özsan

Büyülü bir sessizlik göreceksin,
Gittiğimde senden geri,
Ve öne atıldığımda sana doğru,
Gülümsemeyi geri getirdiğimi,

Ama tüm bunları unut diye,
Bir gün,
Avare gezdiğimi,
Görme diye,
Saklandığımı,
Titrek bir ağacın altında,
Her şeyden uzaklaştığımı,

Çünkü sen de, biliyorsun, bu çağın insanı,
Kendini iyi hissettiğin yerde başkasını kaybettiğini...

Bu yüzden vakit geçirirken dünyada,
Görmesinler yaşadığımı,

Kimsecikler.