Kendi gölgem büyüktür benim
Çok büyük.
Birkaç yüzbin kuşun dinleneceği kadar,
Birkaç yüzbin umutlu çiçeğin ve kelebeğin nefes alacağı kadar.
Sedir ağacı gibi uzun soluklu,
Fesleğen kokusu gibi
Coşkulu,
Birkaç yüzbin deli türküler birikmiş
Ekmek gibi hürriyete aşık,
Ekmek gibi tutsak
Hayaller.
Zenginden çalınmış
Direk dikmiş Dünya'ya.
Çerçiler gezer almak için
Ama bulutlardan başkasına yüklenmez bu yük,
Bulutlardan başkasına ağır gelir.
Bilinir elbet
Öğrenilir her yaşta
Yaşlanılmadığı,
Derin soluk almadan
Yollara çıkılmadığı...
Bilinir elbet en güzel gölgeler Güneş'in açısının en güzel olduğu saatlerde.
Kendi gölgem büyüktür benim.
Renklerimin içine saklanıp
Alı al moru mor yaşadığım.
Hesapsız,
Kitapsız.
Bir gölgem var işte
Görenin korkup fersah fersah kaçtığı,
Bunca sevgi çok deyip
Hayata dair herşeyi
Yutkunduğum,
Zamanı durdurduğum, hiç ölçmediğim,
Birkaç yüzbin tayın, kısrağın şaha kalktığı
Gölgem.
Mine Yılmaz Sevinç
10 Haziran 2023
12:30
Kayıt Tarihi : 29.6.2025 09:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!