Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
keşke hep çocuk kalsaydım..
kalsaydım diyorum çünkü ben istedim büyümeyi...
hazanımla birlikte büyüyeceğimi bilmeden..
Nihal hanım, bence hepimizin içinde büyümeyen veya büyümek istemeyen bir çocuk hala var. Siz ne dersiniz? Şiiriniz bir harikaydı. Tam puan. Yüreğinize sağlık.
Haylaz geçen günler, ölümü akla getirmeyen. Gerekmezdi de. Oyunun tadını ölüm bile bozamazdı akşamüstü güneş yeni battığında, anneler pencereden seslenirken.
Açlık bile unutulurdu. 'Ben yemek yemiyeceğim, tokum ben'
Yaşanılan tatlı günlerdi.
Komşunun zambak kokan bahçesinde.
Sobe denilen ağaç daha hayattamı dır.
Yoksa bir binanın sütunu altında kalarak belleklerden silinmiş midir sobe diye inleyen çocuk haykırışları. Nerden bilinecekti ki, büyüyünce gelecek hayatın sızıları.
Hep çocuk kalsa mıydık?
Yok yok. Çocukluk olmazdı o zaman.
Ah hayat.
evet hazan vururken cama ..yorulmusuz.yüregine saglik.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta