Büyüdü Yalnızlığım Şiiri - Sema Zincir

ne güzel rastlantılar vardır şu dünyada
ödünsüz, özverisiz...

paylaştığımız hiçbir şeye isim koyamıyorum
insan öyle kolay alışıyor ki oysa!
bu iğrenç dünyaya nasıl katlanılır?
güzel düşlerimiz de olmasa...

bilirim yanyana yaşanmaz aşkla
önce sev istersen bütün yüreğinle...
sonra çekip git bu şehirden
bırak, sıcaklığın kalsın avuçlarımda...

borçlu çıktım bu sevda masalından
gecenin maviliklerine gömüldüm
yorgun düştü gözlerim, ezgindi yüreğim...
umutlarımı yüreğime gömdüm

gecenin maviliklerinde
gitgide büyüdü yalnızlığım...
oysa hava gibi, su gibi,
sana nasıl da muhtaçtım!