Buyruğun Işığında Şiiri - Sinan Bayram

Bir yasa var içimde,
Ne taşta yazılı ne gökte,
Ama her vicdanın kalbinde yankılanır:
“Öyle eyle ki, insanlık sende ve başkasında
daima amaç olsun — araç asla.”

İyilik, sonuçta değil;
İradenin saf berraklığındadır.
Bir eylem, çıkarın gölgesine düşerse,
Kendini yitirir — parladığını sansa da.

Ödev…
Soğuk bir kelime belki,
Ama içinde yanar insan olmanın ateşi.
Çünkü özgürlük,
Arzunun zincirlerinden değil,
Aklın buyruğundan doğar.

Ne Tanrı korkusu, ne mutluluk vaadi,
Sadece aklın sessiz sesi —
“Yapmalısın, çünkü yapmalısın.”
Ve o ses, evrensel bir yankı gibi
Her bilincin içinde aynı ahengi taşır.

İşte orada,
İyinin özü durur —
Ne dışta, ne içte,
Sadece özgür iradede.

Ve ben bilirim artık:
Erdem, sonucu değil, niyeti seçmektir.
Ahlak, bir yıldız gibi parlar,
Ne gökte sönmez, ne insanda.

Sinan Bayram