Bu durumda sistem çok miktarda aksar. Kargaşa sisteme egemen olur. Huzursuzluk, hırsızlık, darplar, gasplar artar vs. Köleci sistemde sömürü bitmeyen tükenmeyen bir enerji kaynağına dönüşür.
Kaynaklar bozuk sistemin sürmesine harcanır. Bura da önemli olan sömürenin selametidir. Sömürü için gerekiyorsa Roma yakılır.
Düzen sağlama için ortaya konan yönetim, düzensizliğin sürdürülmesi; düzensizliğin sağlanması için yapılan yönetime dönüşür. Düzen sömüren için ürettirme esasına dayandığında altta kalanın canı çıkar, Kibir artar. Sınıflar ortaya konup ayrışır.
Kişilerin birbirine göre iş yapamaz olmasıyla, köleci sistemde iflas gibi yeni olgular ortaya çıkar. İflaslar ortamı, “birbirine göre eylemle olmanın” yeni denge süreçlerine götürecek olmakla belki herkes kendi kafasına göre kendi işini kendisi açamaz olacaktır. Fakat sömüren sistemin yönetimi buna izin vermez.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta