Yollar hiç olmadığı kadar suratsız
Giderken senden...
Gelirken
sarılıyordum onlara oysa
Sıyrılıyorum
bu şehirden
Vapurunda çay
sokağında gevrek
dalganda karabataklar
ama en çok
biz yakışıyoruz sana
gençliğimin İzmir’i
Kuklalarla
ağlardı o zamanlar çocuklar
kendi duygularını söylemeye uzaktılar
ne zaman
bir evlilik konuşulsa
evcilik konuşurlar
Eylül bizi alıp gitti
sarı çardağımda
bekledim
geri getirir mi diye
şekersiz çayımı içtim
her zamanki gibi yaşadım
Patikanın
en olmayacak sonuna çıktı aşık
Deniz beklemişti sonunda
denize vardı
boğulmadı
çalkantılara savaş açtı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!