Burcu Erten Şiirleri - Şair Burcu Erten

yağmuru özlüyoruz
hepimizi
“ıslak”
çoğumuzu
“yalnız”
hissettiren

En çok
özlemleri kokuyordu çiçek
konuşmaya hevesli
bir bayan yanıydı yolculuğun
yolun sonundaki sarı ev
maviyi sunan huzurdu gözlerinde

çizgiler çiziliyor yüzlerimize
derin nereden baksan
Yüreklerimizin çarıkları
eskimeye yüz tutmuş
Kiraz rengi motiflerle
aşk

“olmayınca sevmeler
gülerken eksik gülüyorum ben”

Ben sevmeden
sokağa çıkamam
yağmurda.

Ağlamak
görünür kılıyordu
yokluğunu
Uykular
ertelerken
çaresizce

Aşk gitmeden
Gitti
çok şeyler
Baktım kaldım
Güçlü olmam gerekti
Olamadım

Bir adam ölür
Bir yalnızlık duyulur
Çok fazla anlamadan
Yerleşir çatıya
Nefesi rüzgâr gibi üşütür
Bu adam ölür artık

Bir sakaydı varlığın
Su taşırdı
kuruluğuma
yol yol

Varlığın;

ayrılık gelmeden önce,
bir acıdan
fazlasıydı aşk…

İnsan hayatta
bazen
kendini bir şeye benzetme çabasında oluyor
Zaman zaman
aşka…
gel zaman git zaman