Burası bir mezarlık oldu.
Anlıyormusun burası neresi.
İçime bastırıp gömdüklerim.
Bir gün aynı anda,
Yerinden kalkacak gibi...
Artık geriye dönüp,
Okumuyorum yavan şiirlerimi.
Ne yazmış, ne hissetmişim
Merak bile etmiyorum,
Dişlerini etime geçirdiğinden beri...
Senin kurduğun hayaller,
Kirletilmiş bir mutluluk eseri.
Bense düşledim az önce.
Bir tren altında kalıp,
Can verişimi...
Kalbimi açtığım dostlarım.
Duyun da ibret alın beni.
Yüzünüze o acıyı hep söylerim.
Ama görmek istemem asla,
Gözünüzdeki o koyu nefreti...
Emin Alsancak
Kayıt Tarihi : 9.5.2017 01:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!