Kan kokuyor hayalleri düşleri
Yaşamdan nefret ediyor bunlar
Dünyayı kapladı dirileri leşleri
Isırgan her yerde bitiyor bunlar
Düşünceye kapalıdır ağırdır dili
Domuz tüyü gibi pis kokuyor kılı
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta