Atlarımız,kanatlarımızdı bizim...Kılıçlar,ellerimizde kan sızdıran kalemlerdi...Îmânımız,içimizde nükleer enerjiydi azîzim...Bu hızla geçtik kıtalar üzerinden...Allah'ın yüce adını,kanlarımızla yazdık dünyâ haritasına...Hak,adâlet terâzisini dengede tutmaya çalıştık...Hikmet,mârifet,merhâmet gibi ulvîliklerden aslâ uzaklaşmadık...Bizden zarar görenler; iyiler,doğrular,mâsumlar değil,zarar görmesi gerekenlerdi...
Yaşamak,çetin bir uğraştır...Başarıya ulaştıklarını sananlar; bu savaştan elde edilenlerin,çoğunlukla (Pirus zaferi) olduğunu anlıyamadan,geçer giderler...
Yarın ne olacak diye tasa etmeyen,bu gününden zevk alabilir...
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum