Kalanın Hafızası Şiiri - Salim Diyap

Gittim.
Bir daha dönmemek üzere
çıkardım içimden seni—
her parça,
etimden kopan bir anıydı.

Özlem,
gittiğim her yerde
misafir değil, ev sahibiydi.
Aklımda,
aynı sahneyi döne döne oynatan bir perde;
içimde,
kahkahaların küle döndüğü boşluklar…

Gün,
batarken unuturmuş rengini,
ben de öyle unuttum seni.

Ama her gidişimde
senin içine çöken o sancı—
aslında bendeki ağırlığın
sana devredilmesiydi sadece.