Sen; yükseklerde oturup, sırça köşkünde sırlanan kalbiyle, herkese tepeden bakan şehirli...
Ben; iki odalı evinde, aynı sofranın tek tabağına uzanan yumuk yumuk ellerden biri...
Sen; yokluk çekmeyenlerin cennetinde,
Ben; varlığın ne olduğunu bilmeyenlerin aleminde...
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta