Sen; yükseklerde oturup, sırça köşkünde sırlanan kalbiyle, herkese tepeden bakan şehirli...
Ben; iki odalı evinde, aynı sofranın tek tabağına uzanan yumuk yumuk ellerden biri...
Sen; yokluk çekmeyenlerin cennetinde,
Ben; varlığın ne olduğunu bilmeyenlerin aleminde...
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta