Ufku tutuştururken, şafağın alevleri,
karşıki tepeler, sanki, selamlıyor beni;
buna şaşmam, nasıl tanımasın, ben ve seni,
unutulur mu sandın,binbir özlem içinde;
üstünde, gülüşüp, koklaştığımız gnleri
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta