yalnızlıklar içinde,sessizlikler içinde
sesime bir ses,yüreğime bir can suyu yok mu?
inlerken tüm dünya zulüm altında
kötülüğün bini bir para olmuşken
güzellikler saklanmışken korkudan
buna bir dur diyecek yok mu?
ömür dedikleri bir saniyede geçerken
ölüm dedikleri bir soluk yakınımızdayken
insan insanı üzmeyi bir marifet sanarken,
buna bir dur diyecek yok mu?
gözler yaşlı,kalpler kırık
merhamet yerlerde sürünürken,zulüm el üstünde
hayat bitmeden bir nefeste
buna bir dur diyecek yok mu?
...........................
hayat biter,dünya yok olur
sanmayın yapılanlar karşılıksız kalır
bu dünyada belki yapılan unutulur ama;
herkes yaptığının karşılığını ahrette bulur
elbet ama elbet buna bir dur diyen mutlaka bulunur
zerre kadar iyilik
zerre kadar kötülük
orada mutlaka kefeye konur...
Kayıt Tarihi : 7.3.2009 13:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!