Kaç kez öpmüştü dudaklarını oysa.
Kaç kez kestane ağacını yoklamışlardı.
Bahçeliydi evleri,sokağın başındaydı.
Gelinlik bakmışlardı vitrinlerin önünde.
Eve geç kalmışlardı kaç kez.
Yağmurların altında ıslanmışlardı...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




antoljinin bu yönünü sevmiyorum şiir gibi şiirler bir kenarda kalakalıyor öylece ne uğrayan var ne de soran herkes elma şekerinin peşinde bu şairler şair değil
besbelli
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta