Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Çok güzel bir şiir. Maalesef toplum olarak sülfirik asit olduk çıktık. Fakat toplumu iyiye ve güzele yönelteceğimiz yerde başıboş bırakmışız diye düşünüyorum. Devlet milletine sahip çıkmalı.
Selamlar.
Selam gönül dostu,
Garibin tek hayali ekmek imiş
Zengin keyfinde,ununu elemiş
Şairim, duyguda derine inmiş
kalemiyse nadide bir cevhermiş
Cevher olan kaleminizi gönülden kutluyor,ömrünüzce yüreklere damlaması dileğiyle,saygılar sunuyorum...
Askıda kalan hayallerimizi lekelemek niye ? ASLINDA HERŞEY ELİMİZE ELİMİZDEKİLERİN KIYMETİNİ BİR BİLEBİLSEK...HİÇ BİR ŞEY KİRLENMEZ... SAYGILAR.........
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta