Bülent Semercioğlu Şiirleri - Şair Bülen ...

Ne oldu bize böyle,
Vurgun yemiş gibiyiz,
Biz bizlikten çıktık,
Aklı hapise tıktık.

Günün güzel aydın olsun,
Acı, hüzün uzak kalsın,
Döktüğün alın teri,
Ekmek, rızık olup aksın.

Emeksiz yemek olmaz,

Sevgi tomurcukları,
Açsın hep yüreklerde,
Gam acı uzak kalsın,
Biçare gönüllerden..

Anam benim, can anam,
Bak kanıyor yine yaram.
Bunca derdin içinde,
Hangisine ben yanam.

Yine bugün özledim seni,
Yüreğini, sevgini, merhametini,
Şefkatle saçlarımı okşayan,
O pamuk yumuşağı ellerini....

Ararım Adaleti,
Mülkün temeli diye,
Ne mülk kaldı ne adalet,
Bu gidişat nereye?

Ey! yüreğimde ki yare,
Neden durmaz sızlarsın?
Kabuk tutmanı beklerken,
İçim içim kanarsın.

Ne kul, ne de köle insansın sen eğilme,
Artık kendin ol, başkası gibi görünme,
Üç beş kuruş menfaat, bir makam için,
Kilim olup zalim ayağına serilme.

Bize böyle ne oldu?
Kalplere kötülük doldu,
Yeni doğmuş fidanlar,
Daha açmadan soldu.

Kim o? demem gelene,
Dost kapısıdır bilene,
Açıktır bu kapı erenler,
Gönül gözüyle görene.