Bülent Semercioğlu Şiirleri - Şair Bülen ...

Yetmedi mi aldıkların?
Top tüfekle vurdukların,
Çırıl çıplak soydukların,
Seni doymaz obur felek.

Ne istedin ormandan ?
Ne zararı vardı sana?
Düşündün mü hiç?
Nefes aldığın hava ondan,

Yeter, yeter artık!!!
Hiç mi kalmadı sen de insanlık ?
Bu ne öfke, bu ne gaddarlık?
Belli ki kana doymuyorsun artık.

Onlar birer fidan,
Her biri taşır can,
Pırıl pırıl çocuklar,
Yürekleri kocaman...

Biz güler oynardık,
Bir potada kaynardık,
Toplanırdık alanda,
Hep birlikte bir anda...

Başın puslu dumanlı,
Semalara bakarsın,
O heybetli duruşunla,
Ne yürekler yakarsın.

Palandöken yüce dağ,

Yine bir akşam, yine bir hüzün,
Kısıldı sesim, buğulandı gözüm,

Yıl, bin dokuz yüz on dört,
Gün yirmi iki Aralık,
Yok dünyada örneği,
Bu türde bir savaşın.

Bir avuç toprağım,
Bağlar senin olsun,
Akan alın terim,
Zenginlik senin olsun.

Sermayemiz sevgidir,
Dünya malı bilmeyiz,
Öyle arkadan konuşup,
Bakan yüze gülmeyiz.