Gönlüm artık boş.Bir hamak gibi.Çırpınıyor
Yalnızlığında bu bahçenin.Çiçekleri sayısız
Bir dolu güvercin ağaçlarda biriken ölüm,
Bir güneş yoksuldu:Üşüdüğüm zamanlar
Sarılmak istediğinde bana. Hiçbir şeyi olmayan
Sevdiklerine vereceği bir kalbinden başka.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
