Bulamayınca Kendimi
Yine uyuyamadım
Bulamayınca kendimi.
Kalktım yatağımdan
Bütün odalarını dolaştım evin
Bulamayınca kendimi, uyuyamadım.
Bir ihtimal paspasın altına bile baktım.
Bulamayınca kendimi
Kapıyı üstüme kapattım.
Yavaşça indim merdivenlerden
Sokak kapısını keza öyle kapattım.
Kendime içimden seslendim
Uyanmasın diye komşular
Yine aynı yollardan geçtiğimi
Ayak izlerimden anladım.
İzler kaybolunca oturdum bir nefeslik
Yorulmuştum, bulamamaktan kendimi.
Aradığım bensem
Arayan kimdi?
Dolaştım şehrin sokaklarında
Bir gazeteye ilan bile verdim:
“Kayboldum, lütfen siz bulmayın beni”
Dolaştım şehrin sokaklarını
Deniz göreninden denize doğru yürüdüm
Kaç iyilik atılmış sayamadım denizlere
Ki zaten hepsi boğulmuş.
Dolaştım şehrin sokaklarını
Kalabalıklar içinden geçtim
Orada bir ben yoktum
Dolaştım şehrin sokaklarını
Yine eve döndüm
Merhaba anne, zili ben çaldım diye
Sanma ki ben geldim
Aradığım bendim
Arayan ben değil.
Kayıt Tarihi : 1.10.2018 15:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!