Bugün Babalar Günü Şiiri - Muhteşem Oksel

Bugün Babalar Günü.
Otuz yıllık hayatımda
Kutlayamadıklarımın yirmi üçüncüsü.
Bilir misiniz?
Ben hiç hediye alamadım,
Babama hayatımda.
Hiç hediye alamadım.
Düşünüyorum da ona,
Ne kadar az sarılmışım.
Babalar görürdüm ömrümce,
Kucaklayan çocuklarını.
Nasıl da kıskanırdım.
Hayranlıkla bakardım.
Hayatımda bir el olmadı,
Başımı sevecek.
“Aferin oğlum” diye seslenecek,
Bir babam olmadı.
Babamla hiç balık tutamadım.
Kendi kendime öğrendim,
Kravat bağlamayı
Ve tıraş olmayı.

Kaç mezuniyet törenim geçti,
Yanımda babam olmadan.
Babama bir kez olsun dert yanamadım,
Sonu hüsranla biten aşklarımdan.
Maalesef “baba” oldu,
Kelimelerden en az kullandığım.
Bugün babalar günü,
Ben babama hiç hediye alamadım.
Yıllardır soğuk mezar taşını okşadım,
Hayal ederek yüzünü babamın.
Duydu mu acaba babam
Onu seviyorum dediğimi?
Biliyor mu küçük sıpasının
Hala onu çok özlediğini?
Radyoda bir şarkısı çalıyor Teoman’ın
Bir hüzün kaplıyor içimi.
Bir çocuk geçiyor önümden,
Elinden tutarak babasının.
Gözüm takılıyor bir fotoğrafa.
Ondan kalan tek yadigarda,
Babam ve ben yan yana.