Şarkımın son kıtası, rotamın kırıldığı noktada buluşur.
Kaf dağındaki anka kuşu gözlerimdeki telaşa karışır.
Mevsimin son karı gönlümün deli poyrazıyla yarışır.
Boynuma yalnızlığın hiç bozulmayan fermanı asılır.
Alnımda sitemli mektubun hüzünlü şiiri yana yakıla.
Bakan küllenir umudu düşer payıma umutsuzluğun.
Ve sessizliğin çığlıkları belirir yanaklarımda iki büklüm.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta