artık kömür karası gözleri /yumuk yumuk elleri olan
bebekler doğmuyor ülkemde
anneler karanlık büyütüyor karnında
ak değil sarı ineklerin sütleri
buğdaylar başak vermiyor
şeker tadını unuttu çocuklarımız
hiroşimadan tuz ve kül tozularıydı
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
