Budapeşte Kırmızısı Şiiri - Arda Keskink ...

Macar rüzgârı usulca okşar kaldırımları,

Tuna akar, sessiz, geceyi yansıtır yavaşça.

Bir kız geçer köprüden, adımları hafif,

Kırmızı çorapları bir alev, bir sırrın izi.

Bir titrek kahkülleri
Bir kırmızı
Bir rüzgar havası…

Gözleri mi parlak, yoksa sokak lambaları mı?
Gülüşüyle başlar her güzel bahar ânı.

Kırmızısı dans eder gri kaldırımlarda,

Budapeşte susar, ona bırakır tüm şarkıları.

Düşer kahkülleri alnına
Düşer bakışları
Düşer Vaci Utca ışıkları…

Vörösmarty’de bir kahve, elleri üşür belki,

Ben bir yabancıyım, o ise kentin gerçeği.

Saçları fısıldar kırmızı bir masalı

Kalbim Tuna gibi, ona doğru akar dalgalı.

Bir kızıl mı desem bir koyu?
Bir şarap…
Bir endam saklıdır yürüyüşünde…

Akşam iner, ışıklar köpürür suda,

Kırmızı bir iz bırakır o, her adımda.

Budapeşte tanığıdır bu sessiz aşka,

Bir kız, bir renk, bir ömür saklı başkaca.

Düşer Tuna Boyu,
Düşer kontes…
Yükselir kahkülleri….