Hasret kaldık bir dikili taşına
Zehir katıyorlar halkım aşına
Didinip uğraşmak boşu boşuna
Kimseler acımaz akan yaşlara
Kuşlar uçmaz oldu konacak dal yok
Çiçekler açmıyor petekte bal yok
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
